Wetenschap vs. Christus

Ik kreeg zojuist een leuke verhandeling toegemaild dat ik via google onder anderen terug vond op:
http://www.cwowfoundation.org/Science-Christ.html.
Aangezien ik zelf Technische Natuurkunde heb gestudeerd en ook wel fylosofisch ben aangelegd spreken de afwegingen mij wel aan. Toch heb ik er wel wat aan toe te voegen.

Er worden namelijk nogal wat on uitgesproken aannames gedaan.

Zoals zoveel westerlingen inclusief veel christenen gaat de professor er van uit van het onherroepelijke en definitieve einde van dit tijdperk en de absolute oneindigheid van het daarna komende tijdperk. Of je nu wel of niet in Jezus gelooft, er komt een eind aan dit leven. Voor zover ik weet is er geen mens of dier bekend die meer dan 150 jaar oud is en maar niet dood gaat. Voor Christenen is Jezus terugkeer ook een markering van het einde van een tijdperk, waarna een nieuwe begint. Maar volgens de bijbel komen er na dit tijdperk (tot Jezus' terug komst) minimaal nog twee tijdperken, waarvan over de eindigheid van de laatste (voor zover ik weet) niets bekend is. Daarover kun je in Openbaringen 19 - 22 meer lezen.

Daarbij wordt er verder vanuit gegaan dat alles wat in dit tijdperk hersteld is een toekomst heeft in het volgend tijdperk, maar alles wat in dit tijdperk niet wordt hersteld is ook definitief verloren is. Maar is God beperkt tot een bepaald tijdperk? Het is mij ook niet bekend dat Gods werk tot een bepaalde tijdperk beperkt is. Als het gaat om Gods verzoenings werk is de enige beperking die ik ken "En op het moment dat alles aan hem onderworpen is, zal de Zoon zichzelf onderwerpen aan hem die alles aan hem onderworpen heeft, opdat God over alles en allen zal regeren."(1 Korintiërs 15:28).

Ook wordt er vanuit gegaan dat al het "herstelwerk" moet plaatsvinden in dit leven, in dit tijdperk. Wie zegt dat de broer van de professor niet is genezen van kanker? Dat is hij niet als je uitgaat van het definitieve van dit leven en dat het het genezen zijn of niet beperkt wordt door dit leven. Maar is God niet een God van de levenden en de doden? Is hij niet de God van de gezonden en de zieken? Misschien mogen we wel veronderstellen dat God de broer van de professor genezen heeft door hem tot Zich te roepen. Is dat niet de ultieme genezing? Immers, we mogen toch geloven dat we na dit leven een verheerlijkt lichaam krijgen?

Tenslotte (alhoewel ik misschien nog wel e.e.a. laat liggen) wordt er door de professor er van uit gegaan, maar ook door de student dat we alles kunnen meten. Ten minste, de argumenten zijn daarop gebaseerd. Maar als je ergens een thermometer in steekt, heb je uitwisseling van energie. De thermometer neemt de temperatuur aan van het object waarvan je de temperatuur wilt meten. Dat betekent dat er energie overdracht is waardoor het te meten object een ietsepietsie kouder wordt en de thermometer warmer. Als je licht meet beinvloedt je de omgeving ook, immers de fotonen waar het licht uit bestaat vang je op in een fotocel, CCD-chip of ander licht-gevoelige-sensor. Die zet het licht om in electrische energie (een van de wetten van thermodynamica zegt dat er altijd energie verlies is in de vorm van warmte) en dat wordt dan weer gemeten. Maakt dat uit? Nou over het algemeen niet, tot dat je afdaalt tot de zelfde grootte orde als de energie overdracht van het te meten object naar de thermometer. Of als je afzonderlijke fotonen wilt tellen. Als je dus op het niveau van de Quantummechanica gaat zitten. Dan loop je tegen de grenzen aan van wat je kunt meten. Maar als we veronderstellen dat er een God is, laten we die dan beperkt zijn door de grenzen van de Quantummechanica? We veronderstellen toch ook dat Hij die juist gemaakt heeft? Dus als we God niet kunnen meten betekent dat dan dat Hij er niet is? Een wet uit de Quantummechanica die me nog enigszins is bijgebleven is de Onzekerheidstheorie van Heisenberg (corrigeer me als ik er naast zit): je kunt van een deeltje niet zowel precies weten waar het is als ook precies weten hoe snel het gaat. Het is een van beiden. Immers als je een deeltje meet moet je het deeltje beschieten met een ander deeltje of foton van dezelfde grootte orde en daarmee beinvloed je impliciet je meting.

Kortom, er worden nogal wat aannames gedaan. Dat is niet erg. Zolang je er maar eerlijk over bent. Je aannames en uitgangspunten geven de grenzen van je theorie aan. En eerlijk zijn daarover maakt je als wetenschapper krachtig en sterk.

Dat spreekt me aan in Darwin. En dat is nu net de reden dat ik het over mijn hart kon halen om me aan te sluiten bij het bedrijf Darwin-it professionals. Ook al geloof ik wel in evolutie maar niet in de evolutie theorie.