Bewijs en geloof

Bewijs, argumentatie en gezond verstand is altijd belangrijk voor mijn geloof geweest. Het voedt mijn geloof. Ik heb zelf ook weinig met geloof zonder overtuiging. En deze week las ik het boek "Crime Scene Jerusalem"  van Alton Gansk. Een erg aardig boek zo voor Pasen. Een forensisch ondezoeker komt op miraculeuse wijze terecht in het Jerusalem van de eerste eeuw. Daarin lijkt het wat op "De Uitnodiging" van Paul W. Young. De onderzoeker wordt langs alle plaatsen geleidt van het Paasverhaal. Op deze manier komt het paasverhaal weer leuk op een andere manier tot leven.  

Ten aan zien van mijn eigen geloof las ik ( p. 164-165):
...
'Wat je zegt over feiten is waar. Bewijs is machtig.'
'Dat verbaast me', zei ik. 'Je komt op me over als een man van geloof. Dat is net zo duidelijk als de sandalen aan je voeten.'
'En volgens jou is geloof het tegenovergestelde van bewijs?'
'Geloof is een overtuiging die geen bewijs en geen feiten nodig heeft. Daarom noemen ze het blind geloof'.
...
'Het geloof is de grondslag voor alles waarop we hopen en het overtuigend bewijs van wat we niet zien'. 
...

Geloof is het gevolg van een overtuiging dat iets de waarheid is. Overtuiging is het gevolg van bewijs. De discipelen geloofden dat de Meester de Messias was. Waarom? Omdat Hij hun gezegd had dat Hij de Messias was'.
...

'... De volgelingen van Jezus in deze tijd volgden Hem om wat ze zagen en leerden en ze wisten dat het waar was. Volgelingen door de eeuwen heen hebben hun geloof gebaseerd op het bewijs dat ind e Bijbel te vinden is, gepaard met hun persoonlijke ervaring.'
'Persoonlijke ervaring is subjectief...'
'Feiten zijn objectief. een overtuiging zonder objectiviteit mist het verstand; een overtuiging zonder subjectiviteit mist het gevoel. Maar samen schenken ze het leven aan geloof.'

Heel mooi vond ik ook hoe Judas belicht werd als iemand die niet zo zwart is als hij is afgeschilderd door onze geloofstraditie. Een perspectief die ik al wel kende en die me aanspreekt. Judas wilde Jezus namelijk helemaal niet dood hebben. Het is juist dat hij in verwarring raakte omdat Jezus zelf over zijn lijden en sterven begon. Judas geloofde in Jezus als de Messias die Israël van de Romeinen zou verlossen. Maar in plaats daarvan begon Jezus over sterven te praten! Dat was niet de bedoeling. Judas wilde Jezus echter voor het blok zetten. Hij dacht waarschijnlijk dat als hij via de Joodse leiders een half cohort Romeinen op de been zou brengen Jezus zijn macht wel moest tonen. Maar tot zijn stomme verbazing deed Jezus dat niet.
Hij kreeg spijt en in plaats van zich tot zijn Redder te wenden zoals Petrus, wendde hij zich tot nou net de verkeerde personen (Mat. 27:3-5). De mensen die eigenlijk voor hem zouden moeten zorgen, maar er een eigen agenda op nahielden: de Joodse leiders. Nou net de laatsten waar hij het van kon verwachten.

Alton Gansky geeft overigens nog een aardige verklaring van de mogelijke tegenstrijdigheid in de bijbel rondom de dood van Judas. In Mat. 27 staat dat hij zich verhing. In Handelingen 1:18 staat dat bij een val zijn buik werd opengereten. Volgens Alton Gansky zou dat kunnen door dat hij zich verhing aan een dode tak boven een afgrond.