Tuesday, December 22, 2009

Top 2000 on line

De top 2000 staat on line. Goed nieuws en (voor mij) minder goed nieuws.
Goed nieuws want op nummer twee staat mijn meest favoriete Eagles plaat: Hotel California. En ik heb mijn kinderen goed geindoctri..., eh, opgevoed, want Vera vraagt ook regelmatig om dit nummer.

Minder goed nieuws: want blijkbaar zijn er hardnekkige Queen stemmers en staat Bohemian Rapsodi weer op 1. Nu vind ik veel Queen nummers mooi, maar deze verschrikkelijk. Het zal te maken hebben met de tekst en met dat het een rapsodie is. Ik houd bijvoorbeeld ook niet van medleys. Weet je wat het aller ergst is? Een medley van Andre Hazes liedjes op een draai-orgel. Drie keer fout... (Ik hoop maar dat ik geen Andre Hazes, Draai-orgel of medley fans tegen het hoofdstoot), maar over smaak valt natuurlijk te twisten. Om er maar een cliche in te gooien.

En om de top-tien nog meer te vermijden te maken zijn er nogal wat emotie-stemmers die Ramses Shaffy drie keer de top-tien in te stemmen. Ik denk dat ik fijn de top tien negeer en de cd van de Eagles maar er bij pak...

Nog wat cijfers:
  • Jean Michel Jarre: zwaar ondergewaardeerd. 1 Notering op 1354 met Oxygen IV
  • Mike Oldfield: 4 noteringen met als hoogste 335 met Tubular Bells (Moonlight Shadow had veel hoger gemogen)
  • Fleetwood Mac: 16 keer, met Go Your Own way op 63
  • Dire Straits: 13 keer, met Brothers in Arms op 21 (heel terecht). Opvallend dat de meeste noteringen van het album Brothers in Arms komen...
  • Supertramp 9 keer met School op 46
Zo is mijn muzikale voorkeur weer even enigszins geanalyseerd...

Wednesday, December 9, 2009

De mol komt er aan!

Hey Ho!

De mol komt er weer aan! Hier de eerste beelden:

En hier de exclusieve interviews van de deelnemers.



Leuk is bijvoorbeeld dat Manuel Venderbos van de EO er ook bij zit.

De site van wie is de mol vind je hier.

Monday, November 30, 2009

Dortse Leerregels: inleiding

Ik heb net mijn eerste ambtstermijn van jeugd-ouderling afgesloten. Een van de dingen die ik me nog had voorgenomen is het lezen van de belijdenisgeschriften. Als abmtsdrager in de NGK wordt je geacht deze te onderschrijven. Ik heb dat ook gedaan met de wetenschap dat ik het met bepaalde punten niet eens ben, maar onder de voorwaarde dat de bijbel de hoogste (voor mij enige) autoriteit heeft, dus boven de Nederlandse Geloofsbelijdenis, Dortste Leerregels en de Heidelbergse Catechismus. Ik ben nooit opgevoed in de catechismus, heb er eigenlijk nooit catechisatie uit gehad. Wel eens een enkele keer een preek uit gehoord. Het zijn lastige geschriften, m.n. vanwege de (sterk verouderde) schrijfstijl.

Maar ik neem me voor om ze toch door te nemen. Nu ook een beetje naar aanleiding van een boek dat staat uit te komen "Jezus in ons", van Ton de Ruiter, een predikant die vorig jaar (2008) ontheffing als predikant van de Gereformeerde Kerken Vrijgemaakt heeft gevraagd en gekregen.

De Dortse Leerregels staan als eerste op mijn programma. Ik begon met de inleiding, daarna komen er nog 5 hoofdstukken. Online is hij op verscheidene plaatsen te lezen, bijv. bij de Online-Bijbel en een pdf vond ik hier.

Wat me i.e.g. als eerste opvalt en moeite oplevert, is dat volgens de inleiding (moet ik per zin wel drie keer lezen om te begrijpen) de Dortse Leerregels een reactie is op de leer van Jacobus Arminius. Nu sta ik niet geheel achter de leer van Arminius. Het is wel een heel symapthieke die de Liefde van God wel benadrukt.
De DL is een expliciete uiteenzetting van de Calvinistische leer. Waar volgens de inleiding de Arminiaanse Leer expliciet wordt veroordeeld. Jacobus en zijn aanhangers de Remonstranten worden ervan beschuldigt verscheidene zowel oude als nieuwe dwalingen te hebben gebracht. Waardoor ergerlijke twisten en scheuringen hardnekkiglijk de kerk zou hebben verstoorden in groot gevaar gebracht. Zodat die zeer bloeiende Kerken door een schrikkelijke brand van tweedrachten en verdeeldheden uiteindelijk zou zijn verteerd, wanneer de ontferming van onze Zaligmaker dat niet had voorkomen (vrij naar modern Nederlands vertaald).

De moeite zit hem er bij mij in dat hoewel de NGK voorstaat dat er ruimte is voor discussie en gesprek over allerhande theologische ideeen, dit feitelijk door de DL wordt uitgesloten. Volgens mij hangt een belangrijk deel van de NGK leden als je dat navraagt de Arminiaanse theologie aan. Ziedaar een impliciet probleem. Ik zou dus verwachten dat heel veel kerkenraadsleden dit hebben ondertekend, maar het er niet mee eens (kunnen) zijn.

Ik ben benieuwd waar ik verder nog tegen aan ga lopen. Maar dat ik ze ga tegen komen is wel zeker, veronderstel ik...

Tot zover een eerste log van mijn bevindingen.

Monday, November 23, 2009

Bij Toorn: verder lezen!

Gisteren hadden we een mooie bijbelstudie avond. Wim kwam nog terug op Hosea 2. Hij bekende dat hem nog wel eens eenzijdigheid werd verweten en dat dat wel klopte. Bij hem ligt voornamelijk de nadruk op de liefde van God en niet zo zeer op de toorn. Dan mis je toch het evangelie?
Nou lees dan Hosea 2 maar eens. Doe het dan wel met in het achter hoofd dat het wezen van God Liefde is. Tegenover de Liefde van God wordt wel eens de Rechtvaardigheid of de Toorn van God gezet. Zo van God is Liefde, maar ook ... Alsof dat een andere kant, het andere gezicht van God is. Wim suggereert liever de tegenstelling Liefde vs. Onverschilligheid. Bedenk eens: als God nou eens onverschillig zou zijn? Israel gaat liever achter de Baals aan: die lijken meer op te leveren. En als God nou eens zou zeggen: "Nou ga je gang maar. Wat maakt mij het eigenlijk ook uit. Dan ga ik wel verder met die enkeling die dan wel wil". Dat zou erg zijn!

Maar nee, God is verre van onverschillig. Hij laat dat niet gebeuren. Hij perkt in. Stelt grenzen. Merk op dat dit initiatief van God uit gaat! Niet van ons mensen. Bij ons is het: "je moet wel voor Jezus kiezen, want anders val je in de handen van de God van de Toorn". En wees eens eerlijk: kiezen wij niet ook vaak met "economische motieven" voor God? Omdat Hij ons geneest van onze ziekte, ons zegent met ons huis, baan, kinderen? Omdat Hij ons rust geeft? Kiezen we echt wel voor Hem uit Liefde met Hem en Zijn belangen op de voorgrond?
De mooiste tekst van gisterenavond was dan wel: Hosea 14:5 en verder. Want God geneest onze ontrouw! Lees ook: ongeloof. In dit geval Israel, maar Israel is de voorafschaduwing van de mensheid. God gaat dit bewerken. Geweldig om te lezen in het OT.
Een Joodse denker zei (ben zijn naam even kwijt, maar zal het nog bij Wim navragen): "Om de profeten te lezen moet je een hard hoofd hebben. Want een explosie komt over je heen. Maar uiteindelijk overwint de Ontferming".
Dus: "Bij Toorn: verder lezen!"

Sunday, November 22, 2009

Terug naar OpenSuse 11.1

Vandaag toch maar terug naar OpenSuse 11.1. OpenSuse 11.2 werkt echt voortreffelijk. Alle hardware werd meteen herkend. En het start soepel op. Maar VMware Server 2.0.2 was niet te installeren. En dat is voor mij toch wel een must. Ik heb nog 11.1 met KDE 4.3 geprobeerd, maar dat stuitte ook op crahses met Plasma. Dus nu maar OpenSuse 11.1 met KDE 4.1 gepatchted naar de laatste updates.
De multimedia support voor 11.1 vond ik hier.

De NVidia drivers kun je installeren volgens de link in vorige blog. Maar dan moet je wel na het installeren van 11.1 alle updates uit voeren tot en met het eind. Blijkbaar heeft de vanilla kernel zo van de schijf problemen met de one-click-install. Na de laatste kernel-updates gaat het wel goed.

Friday, November 20, 2009

OpenSuse 11.2

Vandaag mijn Linux opgewaardeerd naar OpenSuse11.2. Van 11.0 naar 11.1 heb ik een upgrade gedaan, maar dat leverde nog wat settings -conflicten. Want het was meteen een upgrade van KDE3 naar KDE4. En eerder deze week heb ik schijnbaar iets geinstalleerd dat mijn wine-installatie corrupt maakte. Ik vermoed yuuguu, maar weet dat niet zeker. Zou vervelend zijn want dat lijkt een mooi Linux alternatief voor Logmein.com te zijn.

I.e.g. ik moest de native NVidia driver weer installeren via de one-click-install.
En MP3 support via de one-click-install hier.

Sunday, November 15, 2009

Tacohoest

Afgelopen donderdag zaten mijn collega's en ik wat gekheid te maken over de Mexicaanse Griep. Ik kwam toen op een nieuw woord: de Tacohoest. Nu maar hopen dat anderen het oppakken. Misschien dat het nog in de Van Dale komt. Leuke aan het woord Tacohoest is dat het qua klank in de buurt komt van het vaccin tegen de Mexicaanse griep: Tamiflu.

Met even googlen kwam ik er achter dat ik niet de enige ben die op dit woord kwam. Maar ach, het ligt dan ook wel enigszins voor de hand.

Friday, November 13, 2009

Zijn Liefde in ons

Laatst bij een les NT-Grieks kwam ik op de tekst 1 Joh 4:12. Het blijkt een wat lastig te vertalen tekst, met name vanwege het laatste woord. Ik heb eens een paar vertalingen op een rijtje gezet:
  • NBV: Niemand heeft God ooit gezien. Maar als we elkaar liefhebben, blijft God in ons en is zijn liefde in ons ten volle werkelijkheid geworden.
  • NBG: Niemand heeft ooit God aanschouwd; indien wij elkander liefhebben, blijft God in ons en zijn liefde is in ons volmaakt geworden.
  • WV: Nooit heeft iemand God gezien, maar als wij elkaar liefhebben, woont God in ons, en is zijn liefde in ons volmaakt geworden.
  • GNB: Nooit heeft iemand God gezien, maar als we elkaar liefhebben, blijft God in ons en is zijn liefde in ons volmaakt geworden.
  • SV: Niemand heeft ooit God aanschouwd; indien wij elkander liefhebben, zo blijft God in ons, en Zijn liefde is in ons volmaakt.
  • ISV: No one has ever seen God. If we love one another, God lives in us, and his love is perfected in us.
  • KJV: No man hath seen God at any time. If we love one another, God dwelleth in us, and his love is perfected in us.
(NBV: Nieuwe Bijbel vertaling, NBG: Nederlands Bijbel Genootschap, vertaling uit 1951, WV: Willibrord vertaling, GNB: Groot Nieuws Bijbel, SV: Staten Vertaling, ISV: International Standard Version, KJV: King James Version)

De moeilijkheid zit hem in het “volmaakt geworden zijn van Zijn Liefde in ons”. In uitleggingen (bijvoorbeeld van Barnes) en als je er zo over nadenkt kom je er op uit dat als God liefde is, God is daarbij ook volmaakt en God woont in ons, dan is Zijn Liefde in ons ook volmaakt. Logisch toch? Hoe kan het dan ook anders dan dat wij elkaar gaan liefhebben? En natuurlijk ook die personen in de kerk waar we wat meer moeite hebben. Of die vervelende collega op het werk. Of die nare buurjongen. Of die achterbuurvrouw die rookt in de tuin. Hmm. Dat blijkt dan toch wat lastiger. En zo ongemerkt heb ik die Liefde van God in mij al vertaald naar een menselijke liefde waarvan ik van mezelf verwacht die te moeten uiten naar anderen. En wat me dan maar moeizaam lukt. Daar komt meteen verwachting en een soort “moeten” om de hoek kijken.
Dat “volmaakt worden” is de vertaling van het Griekse te-te-lei-oo-me-nè (τετελειωμενη): dat komt van telei-o-oo (τελειόω) dat “Completeren”, of “Realiseren” betekent. Of ook wel beëindigen, vervullen of perfect maken. Nu zou je zeggen: dat is dan toch niet verkeerd vertaald? En het is inderdaad denk ik niet echt fout. Het komt van teleios (compleet) of telos dat doeleinde betekent. Maar je kunt het ook meer richting de betekenis van “doel-einde” vertalen. Dus dat Zijn Liefde in ons tot doel is gekomen. Dus als God in ons komt wonen dan komt zijn Liefde tot zijn doel. En dan moet ik ook denken aan dat God alles in allen zal zijn (1Kor15:28). Dat is het doel waar God naar toe werkt. En dat wordt dan realiteit in ons, wanneer we elkaar lief hebben.

En dat elkaar lief hebben bewerkt God in ons. Daarvoor hoeven wij ons dus ook al niet op onze borst te kloppen. Misschien kun je het oorzakelijk ook wel omdraaien: God's Liefde bewerkt dat wij elkaar gaan lief hebben en het is Zijn genade dat Hij, vanuit diezelfde Liefde in ons komt wonen. En dat maakt dat Gods Liefde tot zijn doel komt, of tot vervulling komt.

Nou, en daar wordt ik dan wèl weer enthousiast van! Want willen we niet allemaal dat God met zijn doel met ons komt? Dat is een gedachte die de laatste tijd wel heel veel aan aandacht wint.
Maar ook dat zou ik graag nog eens omdraaien (je zou er draaierig van worden). Want wij zijn vaak nog al gefocust op ons doel. Of heel vroom gedacht Gods doel met ons. Dat wij tot ons recht of op onze plaats terecht komen. We denken daarentegen vaak niet zo na over wat Gods doel nu uiteindelijk is.
Maar hier zien we een tipje opgelicht: dat God in ons komt. En dan denk ik er meteen achterna, waarom in mij? Of waarom alleen in mij? Als het zijn doel is om in mij te komen, dan toch zeker ook in alle andere mensen. Niet alles in sommigen. Of wat optimistischer gedacht: alles in velen. Nee: alles in allen.

En zo ben ik weer wat meer bevrijd van die verwachting van mezelf. Ik kan zo weer een beetje ont-moeten. En dan ontmoet ik graag jou! Want ja, er staat toch ook wel dat het gebeurt als we elkaar liefhebben. Oh, nou daar ga ik weer. Maar, gelukkig: God bewerkt dat dan weer in ons. En zo draait de cirkel weer terug naar het Begin: de Alef.

Groet,
Martien

Wie is jouw voorouder?

In “Creation Magazine” van deze maand (september/november 2009) las ik dat onderzoekers van het Australisch “Center of Excelence” voor Kangaroe Genomen, de genetische code van Kangaroes in kaart hebben gebracht. Ze waren zeer verbaast over de grote gelijkenis met die van mensen.
Er zijn ongeveer 20.000 genen van een kangaroe, ongeveer even veel als van mensen en deze zijn grotendeels hetzelfde. Vaak komen ze zelfs in dezelfde volgorde voor. Er wordt niet gesproken over het percentage van gelijkenis. Je zou vanwege de toon van het rapport verwachten dat het nogal hoog was. Maar in tegenstelling tot chimpansees worden wij toch niet geacht nauwe verwanten te zijn van kangaroes.
Als je kijkt naar de uiterlijke verschillen dan is het redelijk waarschijnlijk dat dezelfde genen voor verschillende proteines coderen. Maar dat is ook wel duidelijk als je bedenkt dat ons lichaam wel meer dan 100.000 verschillende proteines heeft.
Als je uitgaat van een gemeenschappelijke ontwerper dan is het ook niet zo onlogisch dat deze ook vergelijkbare mechanismes gebruikt in de verschillende diersoorten en mensen.
Er wordt vanuit gegaan dat de grote overeenkomst tussen het DNA van mensen en chimpansees te maken heeft met een gedeelde afkomst. Maar je kunt toch moeilijk vanuit gaan dat een kangaroe al zou het 90% gelijk DNA hebben, het ook 90% menselijk is? Er wordt in hetzelfde artikel ook nog gerefereerd aan een uitspraak van de prominente evolutionist/geneticist Steve Jones die zei dat we ook 50% DNA delen met bananen, maar dat maakt ons toch ook niet voor de helft banaan?

De afgelopen weken zie je ook regelmatig reclame van een nieuwe actie van Sire. Op een van de spotjes zie je een hardloper die bij een bankje wat rek en strek oefeningen doet. En daarna even zijn ene neusgat dicht duwt en even flink door het andere blaast en het daarna anders om doet, terwijl er een mevrouw vlak bij hem op het bankje zit.
In een ander spotje zie je een mevrouw boos zijn op haar kinderen op de achterbank van de auto. De kinderen hadden er namelijk een bende van gemaakt. Heel boos roept ze “... en wie kan het weer opruimen?”, waarna je de dame de rommel uit de auto de straat op ziet schuiven, en ze instapt en wegrijdt. “Ongemerkt worden we steeds asocialer” is de slogan.

Dit te samen deed me denken aan het verhaal van die rabi die in het vliegtuig wordt aangesproken door een andere man. “Uw kinderen zijn zo beleeft en goed gemanieerd, zitten netjes en rustig en doen dingen voor u. Mijn kinderen luisteren niet naar me, spreken me met mijn voornaam aan en ik hoef al helemaal niet op te rekenen dat ze koffie voor me halen. Hoe doet u dat met uw kinderen?”. “Dat is helemaal niet zo verwonderlijk”, zegt die Rabi. “voor mijn kinderen sta ik een generatie dichter bij JHWH waar ze respect voor hebben. Maar voor uw kinderen staat u een generatie dichter bij de apen...”

Het is maar wat je als je afkomst ziet. In “Creation Magazine” wordt al gesuggereerd dat wanneer iemand zichzelf als afstammeling van apen ziet, zichzelf gelijkwaardig ziet als dieren, dan hoef je ook niet te verwachten dat het gedrag op een “hoger peil” ligt. Dat is een gewaagde uitspraak en ik vind het lastig om dat genuanceerd te verwoorden. Maar er zit wel wat in. Je hebt dan in elk geval niet verantwoording af te leggen aan een hogere instantie. Geen opdracht om van elkaar te houden, laat staan van je vijanden, geen opdracht van goede zorg over de schepping. Want na dit leven is er toch niets? Als het mee zit dan zit er nog een drang om herinnerd te worden in een grootse daad.

Dit deed me verder ook nog weer denken aan de spotjes van Postbus 51 waar ik al jarenlang moeite heb. En dat zijn de spotjes die gaan over veilig vrijen, condoom gebruik en SOA tests. Het is een gewaagd onderwerp. Maar waar ik moeite mee heb is dat deze spotjes naar mijn idee de boodschap uitzenden: “leef er maar op los, sex is als snoep, maar als je het doet, doe het dan wel veilig”. Ze gaan voorbij aan de geestelijke en sociale gevolgen. Want volgens mij is er maar één soort veilige sex, en die wordt niet beveiligd door een condoom of een soa-test. Maar door een stabiele relatie.

Volgens mij is er in onze samenleving, waar we als christenen in meeleven, een toch wel grondig vertekend beeld van de werkelijkheid. Want als er ook op onze christelijke scholen de evolutie theorie wordt geleerd alsof het een wetenschappelijke feitelijkheid is, en als onze kinderen ook deze spotjes van onze regering over sexualiteit zien, vinden we het dan gek dat er zoveel sociale problemen zijn in onze samenleving? En deze sociale problemen zijn ook in onze christelijke samenleving niet onbekend. Want de politiek-correcte beeldgeving van wat het sociaal-maatschappelijk verantwoord is, staat toch wel erg ver van wat de Here God in de bijbel leert als een gezonde samenleving. Maar ook los van de bijbel kun je al met enige nadenken uit vissen dat we er met zijn allen niet gezonder op worden.

Vorig jaar ben ik erg aangesproken door het boek “Moderne Wetenschap” in de bijbel van drs. Ben Hobrink. Er staan zoveel wijsheden in de bijbel waarvan zelfs door gezond nadenken maar ook door wetenschappelijk onderzoek duidelijk wordt hoe waardevol ze zijn. Het is een politiek incorrecte uitspraak, maar ik denk dat onze samenleving er beter van wordt wanneer we weer dichterbij de bijbel gaan leven. Oud VVD-leider Bolkenstein zei jaren geleden al dat de leefregels in de bijbel ook goed waren voor een niet-christelijke samenleving.

Laten wij er dan in elk geval ernst maken met het lezen van de bijbel. Want laten we eerlijk zijn: dat schiet er bij ons allemaal toch eigenlijk wel bij in? Hoe fijn lofprijs-diensten en hoe goed ministry bijeenkomsten ook zijn, de Here God maakt zichzelf allereerst bekend via zijn Woord.
En ik moet zeggen: hoe meer ik over Hem leer en Hem leer begrijpen wordt ik enthousiaster over mijn Maker. Die ons overigens Zijn kinderen noemt. En dat zijn we ook.

Groet,
Martien van den Akker

Bijzonder

Ik neem me elke keer voor wat regelmatiger te bloggen. I.e.g. persoonlijk dan, want professioneel weet ik nog wel eens wat te posten. Laatst kreeg ik i.e.g. het linkje naar dit filmpje door gestuurd. Ik vind het wel zo bijzonder dat ik het wilde bewaren. Het is van
Kseniya Simonova, deelneemster (ik dacht zelfs winnares) van Oekraine's Got Talent: Sand Animation.

Monday, April 6, 2009

E-Sword In de herhaling.

Het is weer even geleden dat ik E-Sword heb geinstalleerd. Ik draai al weer een tijdje een nieuwere versie van OpenSuse en was er nog niet aan toe om E-Sword te installeren. Inmiddels is Wine ook wat gegroeid en het blijkt dat je voor e-sword niet meer een wine-bottle hoeft aan te maken. Overigens hoef je in Wine ook niet apart bottles aan te maken. Als je wine start met een prefix die hij nog niet kent, dan maakt hij gewoon voor die prefix een bottle aan.

Dus ik ga weer fijn met mijn electronisch zwaard aan de slag.

Saturday, January 24, 2009

Het Contract

Jaren geleden (volgens mij al in 1995) schreef ik eens een artikel waarin ik betoogde dat volgens mij we elkaar na dit leven in de hemel of de vernieuwde aarde zullen ontmoeten en herkennen. Mijn idee is dat we in de loop van de tijd veranderen maar toch herkenbaar blijven. God gaat een relatie met ons aan, steekt tijd in ons om ons te onderwijzen, ons te ontplooien. Hij biedt ons de mogelijkheid om Hem te leren kennen. Hij gaat een relatie met ons persoonlijk aan. Zou Hij ons dan zo volslagen gaan veranderen dat we niet meer zijn wie we zijn, zodat we niet meer de personen zijn waarmee Hij met zoveel geduld een relatie op bouwde? Hij had dan volgens mij net zo goed de brandspuit op deze aarde zetten en alles opnieuw scheppen. Of beter nog: een serie Robots bouwen. Het lijkt me tamelijk tamelijk zinloos van God om deze eeuw/wereldtijd met ons door te maken als we hier na totaal iemand anders zijn.

Vorig jaar filosofeerde ik met een goede, oudere vriend over Jezus terugkomst en hoe Hij er dan uit zou zien. Goddelijk menselijk, met of zonder littekens. In elk geval zullen we hem moeten herkennen, wat bijzonder is omdat we Hem nog nooit gezien hebben. Nu zal het wellicht helpen dat Hij terugkomt op een wolk. Dat zie ik niet veel anderen doen. Maar het zou ook helpen als Zijn littekenen op Zijn handen en Zijn zij nog zichtbaar zijn. Sterker nog, we bedachten dat het ook wel heel belangrijk zou zijn. Want wat als ze er niet meer zouden zijn? Dan zouden we niet meer herinnerd worden aan het verzoenend en verlossend werk van Jezus. Er is dan geen fysiek bewijs meer voor. En het Lam moet immers ook herkenbaar zijn aan die mensen die door de Geest en de Bruid worden opgeroepen om te komen (zie Openbaringen 22). Het moet duidelijk zijn en blijven dat Jezus onze gekruisigde en opgestane heer is. Je zou misschien kunnen zeggen dat de littekens van Jezus een handtekening van God zijn onder het contract van zijn Verbond. Wel een beetje cru misschien en Hij heeft moeten beschikken over heidense mensen om die te zetten. Maar ze zijn wel onuitwisbaar. Als die handtekening is uitgewist, hoe geldig is dan dat contract?

Vorige week las ik in het boek “In Perspectief” van dr. Klaas Goverts een tekst die me trof. Want hij ging daar naar mijn idee op deze gedachte nog een stuk verder. Hij heeft het daar over de Thomas die wij altijd voor ongelovig hebben gehouden. Maar Thomas was er de eerste “terugkomavond” van Jezus niet bij. En volgens dr. Goverts heeft Thomas door gehad wat het belang van de tekenen van Jezus waren. Als de tekenen niet meer zichtbaar zouden zijn dan zou voor Thomas de kruisiging en opstanding geen waarde hebben. Dat zou natuurlijk verschrikkelijk zijn.

Ik ging daar nog op door filosoferen. Hoe zou het zitten met onze eigen littekens? En dan vooral de niet zo zichtbare. De pijn en moeiten waar we ons doorheen worstelen. Hoe zit het daarmee?
Alles wat we leren, relaties die we aangaan en zo? Zijn die allemaal weg? Ik denk dat alles wat we doormaken mede maken wie we zijn. God is immers een proces in ons bezig, door vreugde en moeite om ons te maken wie we ten diepste zijn. Hij schaaft ons bij, kneed ons en vormt ons. En dat doet soms pijn. Maar het maakt steeds meer deel uit van onze identiteit.

Er is een theorie dat het met de verlamde man in Bethesda zo was dat zijn ziekte een onderdeel van zijn identiteit was. Hij had volgens zijn zeggen niemand die hem in het water hielp. En hij was steeds te laat om bij het water te komen wanneer dat begon te bewegen. Als hij als eerste in het water kwam, dan zou hij genezen. Maar was er dan niemand om hem te verzorgen? Kreeg hij geen eten dan? Jezus zei hem op te staan en naderhand om niet meer te zondigen opdat hem niets ergers zou overkomen. De theorie gaat dat zijn probleem meer een psychische dan een lichamelijke was.

Het beeld dat de meeste Christenen hebben is dat we na ons sterven naar de Hemel gaan. En dat daar geen tranen en pijn meer zijn. Dat alle lichamelijke ongemakken dan weg zijn. Maar is dat alles wat daar over te zeggen is?

Ik vermoed eigenlijk dat die geestelijke/lichamelijke littekens op de een of andere manier wel zichtbaar blijven. Op een manier die ons niet tot last is, zodat het niet in de weg zit. We zullen een verheerlijkt lichaam hebben. En de pijn en het verdriet zal geheeld zijn. Maar toch zal de herinnering en ervaring niet weggevaagd zijn, denk ik. Want het maakt ons mede wie we zijn.

Je kunt zeggen: “leuk bedacht Martien, maar zou dat niet heel harteloos zijn van God?” Nou, eigenlijk, ik denk van niet. Je zou net zo goed kunnen zeggen dat het getuigt van Gods tederheid. Hij erkent de pijn en moeite die we hebben moeten doorstaan. De vreugde die we hebben mogen vieren. Alles wat ons heeft gemaakt wie we zijn. Alles wat nodig is om ons op te doen wassen tot volwassen zonen en dochters van Hem. En Hij legt liefde vol Zijn vingers op die wonden en geneest ze. Maar wel zo dat ze hun betekenis en uitwerking niet verliezen. En daarmee onze integriteit niet verstoren. Maar ik moet bekennen: het is een veronderstelling. Waarvan ik de volledige gevolgen ook niet overzie.

We hebben een liefdevolle God. Sterker nog: God is liefde. En Hij zal ons doen opwassen tot zijn zonen en dochters. En die beloften zijn bezegeld met zijn onuitwisbare handtekening.

Groet,
Martien van den Akker